Αν χρειαστεί, θα φτάσουμε στην απεργία πείνας!
Η απεργία των 400 εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία κλείνει 42 μέρες. Συνεχίζουν την απεργία και τον αποκλεισμό του εργοστασίου, ζητώντας άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων τους που πλέον έχουν φτάσει τους 50, αρνούμενοι να συμφωνήσουν σε μειώσεις στο ωράριο και στους μισθούς τους. Η εταιρεία μιλάει για πτώση στην εσωτερική αγορά, οι εργαζόμενοι όμως ξέρουν ότι οι εξαγωγές αυξάνονται. Η αλληλεγγύη του κόσμου, από σωματεία εργαζομένων μέχρι λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, είναι τεράστια. Την Τρίτη 13 του μηνός θα είναι κορυφαία στιγμή που θα απεργήσει ολόκληρο το Θριάσιο για συμπαράσταση. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, αλλά και αυτό, οργανώνονται πορείες συμπαράστασης προς τη Χαλυβουργία από λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών από όλη την Αθήνα. Όπως είπε στην «Εποχή» και ο πρόεδρος του συνδικάτου εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία, Νίκος Σιφωνιός, μπορεί ανάμεσα στους απεργούς να υπάρχουν 34 πολύτεκνες οικογένειες αλλά το κίνημα συμπαράστασης είναι τόσο μεγάλο που και για 4 μήνες να συνεχιστεί η απεργία, κανένα παιδί δεν θα πεινάσει.
Ασφαλώς, μια από τις πιο όμορφες στιγμές της συμπαράστασης θα είναι ο ποδοσφαιρικός αγώνας που θα γίνει την Τετάρτη, στο γήπεδο Αίαντα, στην παραλία Ασπροπύργου, μεταξύ παλαίμαχων του Ασπρόπυργου και εργατών. Η πρωτοβουλία είναι της ομάδας Ηasta La Victoria Siempre. Ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο Σάββας Παπάζογλου, ο Στέλιος Σεραφείδης, ο Μιχάλης Συμιγδαλάς, ο Νίκος Σαργκάνης, ο Ηλίας Ατματζίδης, ο Χουάν Ρότσα, ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο Κώστας Μπατσινίλας, ο Σάββας Κωφίδης, ο Ηλίας Πουρσανίδης, ο Λουκάς Καραδήμος, ο Νίκος Μάλλιαρης, ο Κώστας Παντέλης, ο Περικλής Παπαναγή, ο διεθνής διαιτητής Τάσος Κάκος, ο βολεϊμπολίστας Γιώργος Ντράγκοβιτς, ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, οι τραγουδιστές Βασίλης Λέκκας, Βασίλης Μιχαηλίδης, οι ηθοποιοί Ηλίας Λογοθέτης, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Γιάννης Ζουμπαντής, Γιάννης Παπαθανάσης και Τάκης Βαμβακίδης θα είναι εκεί. Πριν τον αγώνα, στις 2.30 μ.μ., θα γίνει μικρή συναυλία στο χώρο της απεργίας με τον Βασίλη Λέκκα, τον πόντιο τραγουδιστή Μιχαηλίδη Βασίλη και ποντιακό χορευτικό.
Τη συνέντευξη πήρε
η Αφροδίτη Μπαμπάση
Πώς ξεκίνησε η απεργία;
Πρώτη κρούση που έγινε στο σωματείο από την διοίκηση της εταιρείας ήταν στις 12 του Οκτώβρη μας φώναξε η διευθύντρια και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ο κύριος Μάνεσης, ο οποίος είναι και πρόεδρος του ΔΣ του Ομίλου Χαλυβουργίας Ελλάδος, μας ανακοίνωσαν ότι η εταιρία λόγω της οικονομικής κρίσης και της πτώσης της διάθεσης του σιδήρου στην εσωτερική αγορά, πρέπει να κάνει αναδιάρθρωση του προσωπικού. Να δεχτούμε να δουλεύουμε ένα 5ώρο 5νθήμερο για τέσσερις μήνες, το οποίο δεν θα θίγει τα δικαιώματα μας καθώς μετά θα επανέλθουμε στο κανονικό ωράριο. Διαφορετικά, θα γινόντουσαν άμεσα 180 απολύσεις συναδέλφων μας. Αμέσως προκηρύξαμε γενική συνέλευση για την Δευτέρα 17 του Οκτώβρη, όπου με στάση εργασίας στο χώρο, πραγματοποιήθηκε μαζικά. Με ομόφωνη απόφαση απορρίψαμε το εκβιαστικό δίλημμα της εταιρίας. Ζητήσαμε οι εργασιακές μας σχέσεις να παραμείνουν σταθερές με ωράριο 8ώρο 5νθήμερο, όπως προβλέπουν οι Συλλογικές Συμβάσεις. Σημειωτέων, ότι την προηγούμενη εβδομάδα είχε ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο που καταργεί τις Σ.Σ.ΕΡ. με το άρθρο 37, η βιομηχανία μας ήταν η πρώτη στην Αττική που έκανε χρήση του άρθρου αυτού. Μετά την κατάθεση στην εργοδοσία της απόφασης της συνέλευσης των εργαζομένων, δεν πήραμε καμιά απάντηση και ξαφνικά στις 31 του Οκτώβρη η εργοδοσία προέβηκε σε 18 απολύσεις. Αμέσως το ΔΣ του σωματείου ενημέρωσε τους εργαζομένους μέσα στο εργοστάσιο.
Πώς αντέδρασαν οι εργαζόμενοι;
Σταμάτησαν όλες οι εργασίες. Βγήκαν έξω και αποφάσισαν ότι τηρούν την απόφαση της γενικής συνέλευσης για μη υποχώρηση έναντι των απαιτήσεων της εργοδοσίας. Όλοι για έναν και ένας για όλους. Ορίσαμε βάρδιες περιφρούρησης και περιμέναμε το επόμενο χτύπημα, καθώς αυτές ήταν οι απολύσεις για τον μήνα Οκτώβρη. Την επόμενη μέρα 1η του Νοέμβρη, 11:00 μας ανακοινώθηκε η πρώτη απόλυση από τις υπόλοιπες 16 που έγιναν. Ενώ ζητούσαμε συνεχώς ενημέρωση από τον προσωπάρχη για τον συνολικό αριθμό των απολύσεων μας απάντησε ότι δεν γνωρίσει, καθώς οι απολύσεις είναι μεθοδευμένες από τα κεντρικά της εταιρίας στην Κηφισιά, και συνέχισε και αυτός να μας εκβιάζει λέγοντας ότι αφού δεν δεχτήκαμε τους όρους της εταιρίας η αναδιάρθρωση του προσωπικού έχει ξεκινήσει. Εμείς του απαντήσαμε ότι η όποια αναδιάρθρωση γίνεται από εμάς. Εμείς κρατάμε το εργοστάσιο ανοικτό, εμείς το δουλεύουμε και επιμένουμε να ζητάμε ανάκληση των απολύσεων και σταθερά ωράρια εργασίας. Αφού λοιπόν οι απολύσεις έφτασαν τις 34 εμείς συνεχίσαμε με επόμενη γενική συνέλευση όπου ομόφωνα αποφασίστηκε να κλιμακώσουμε τις κοινοποιήσεις μας. Βγήκαμε στους δρόμους της Ελευσίνας με συλλαλητήριο, αποφασισμένοι να βγάλουμε το ζήτημα προς τα έξω στην τοπική κοινωνία. Επόμενη κινητοποίηση μας, μαζική, δυναμική πορεία στο υπουργείο Εργασίας. Έχουμε φτάσει πλέον, στη 15η μέρα της απεργίας μας.
Εκδηλώθηκε γρήγορα αλληλεγγύη;
Από την πρώτη στιγμή ήταν μαζί μας τα ταξικά, συνδικαλιστικά σωματεία του μετάλλου Πειραιά, Αθηνών, Ελευσίνας, μαζί με το ΠΑΜΕ. Τα κανάλια βέβαια ήταν άφαντα, μας αγνοούσαν, νόμιζαν ότι δεν είχαμε δύναμη. Την 15η Νοέμβρη στην γενική μας συνέλευση βγάζουμε ψήφισμα όπου απευθυνόμαστε σε όλο το λαό, σε όλη την εργατική τάξη της χώρας μας, σε μαζικούς φορείς, σε αγρότες, φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχους. Αμέσως, με τη βοήθεια πάντα του ΠΑΜΕ που αντιστρατεύεται την πολιτική του μνημονίου, είχαμε ανταπόκριση. Βέβαια τα ΜΜΕ ασχολούνταν με την αλλαγή της κυβέρνησης και μας είχαν γραμμένους. Εμείς όμως με πέντε πορείες στο κέντρο της Αθήνας και δύο συλλαλητήρια στην Ελευσίνα συνεχίσαμε απτόητοι. Μαθητές, φοιτητές, συνταξιούχοι έρχονται εδώ και στηρίζουν τον αγώνα μας. Ένα πλατύ φάσμα αλληλεγγύης έχει δημιουργηθεί. Και μας δίνει δύναμη. Στις 17 του Νοέμβρη ένα τσουνάμι αλληλεγγύης άρχισε να έρχεται και να μας φωνάζει «κρατάτε γερά», «έχετε δίκιο, θα νικήσετε». Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ καθυποτάζουν άλλους εργαζομένους, αλλά αυτοί έρχονται εδώ και μας στηρίζουν. Έτσι εμείς τραβάμε μπροστά τον δρόμο χωρίς γυρισμό. Στην τέταρτη γενική μας συνέλευση φτιάξαμε επιτροπές αγώνα. Την επιτροπή στήριξης του απεργιακού αγώνα και κάναμε παρεμβάσεις στα εργοστάσια του Βόλου για να μας συμπαρασταθούν οι συνάδελφοι μας, οι οποίοι εκεί δέχτηκαν το 5ώρο. Γίνονται όμως συναντήσεις του συνδικάτου μας με το δικό τους για να ξεκινήσουν και εκεί κινητοποιήσεις.
Τώρα πού βρισκόμαστε;
Καλούμε πλέον να πάρει φωτιά όλοι η εργατική τάξη. Βλέπουμε την διάθεση του εργαζόμενου κόσμου και από τα ψηφίσματα συμπαράστασης. Είναι εκατοντάδες τα ψηφίσματα από όλον τον κόσμο, ξεπέρασε το κίνημα συμπαράστασης τα σύνορα της χώρας μας. Η αλληλεγγύη μας έχει δυναμώσει και μας δείχνει τον δρόμο του αγώνα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Έχουμε αποφασίσει ότι εάν χρειαστεί θα φτάσουμε να κάνουμε και απεργία πείνας.
Η ανταπόκριση του κόσμου, που προσφέρει από φαγητό μέχρι χρήματα, φαίνεται μεγάλη.
Βέβαια! Ακόμα και μικρά παιδιά φέρνουν 50 λεπτά από τον κουμπαρά τους. Αυτά μας δίνουνε κουράγιο, μας ατσαλώνουν. Εδώ έχουμε κάνει τέσσερις συναυλίες αλλά αποκρύπτονται από τα κανάλια. Υπάρχουν κάποια κανάλια που αποκρύπτουν τα γεγονότα και παραπλανούν τον ελληνικό λαό. Να λένε τα πράγματα όπως έχουν. Όταν κλείναμε το δρόμο στην αρχή της απεργίας τα κανάλια έρχονταν εδώ να μας ρωτήσουν μόνο πότε θα κλείσουμε και πότε θα ανοίξουμε το δρόμο.
Ποιες οι συνθήκες εργασίας σας;
Η δουλειά αυτή είναι πολύ επικίνδυνη για την υγεία και την ζωή μας. Νταχάου το λέμε το εργοστάσιο. Δεν είναι τυχαίο ότι η διοίκηση της εταιρείας έστειλε εξώδικα για να μην αφήνουμε τους δημοσιογράφους να μπαίνουν μέσα. Δεν θέλουν να δουν οι έξω τις συνθήκες εργασίας μας. Τα εργατικά ατυχήματα που έχουν γίνει εδώ είναι εγκλήματα εκ προμελέτης, αφού οι κανόνες ασφαλείας δεν τηρούνται από την εταιρεία. Εμείς εδώ, με τις ομάδες περιφρούρησης, προσέχουμε το εργοστάσιο για να είναι έτοιμό να λειτουργήσει μόλις τελειώσει νικηφόρα ο αγώνας μας. Δεν πτοούμαστε από τις απειλές της εργοδοσίας που μας προειδοποιεί ότι με την αδιαλλαξία μας θα οδηγήσουμε στο κλείσιμο του εργοστασίου. Είναι δηλαδή αδιαλλαξία να μην δεχόμαστε να πάει το μεροκάματο του νεοεισερχόμενου στη δουλειά χαλυβουργού από τα 42 ευρώ στα 25 ευρώ μεικτά;
