Τη Δευτέρα 5 Δεκέμβρη 5μελής αντιπροσωπεία της Λαϊκής συνέλευσης Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας επισκεφτήκαμε το χώρο της Ελληνικής Χαλυβουργίας, όπου οι εργάτες βρίσκονταν σε απεργία για 36η μέρα, για να τους δώσουμε το ψήφισμα αλληλεγγύης της συνέλευσης και τα 161 ευρώ που μαζέψαμε. Θέλοντας να σπάσουμε το τείχος της σιωπής που έχουν χτίσει γύρω από την απεργία τα κυρίαρχα ΜΜΕ, και θεωρώντας ότι αυτή η εμπειρία αξίζει και πρέπει να μεταδοθεί σε πολύ κόσμο, καταγράψαμε κάποιες εικόνες από την επίσκεψή μας.
Η ανταπόκριση των συγκεντρωμένων εργατών στην επίσκεψή μας στο εργοστάσιο ήταν συγκινητική. Δεκάδες άτομα μαζεύτηκαν γύρω μας και χειροκροτούσαν κατά τη διάρκεια ανάγνωσης του ψηφίσματος αλληλεγγύης, ενώ για πολύ ώρα μετά ήταν πρόθυμοι να μας εξηγήσουν λεπτομερώς το λόγο του αγώνα τους, τις σκέψεις τους για το τι μέλει γενέσθαι, τις επιθέσεις της εργοδοσίας, αλλά και την ίδια την καθημερινότητά τους στο εργοστάσιο. Αυτό που μας επαναλάμβαναν με κάθε τόνο ήταν η σπουδαιότητα της αλληλεγγύης που έχει αναπτυχθεί γύρω από αυτόν τον αγώνα, τονίζοντάς μας ότι μόνο έτσι έχουν κρατηθεί ζωντανοί και ότι σε αυτό στηρίζονται για να πετύχουν. Αυτό γινόταν άμεσα φανερό όχι μόνο από τα δεκάδες πανό συμπαράστασης σωματείων και συλλόγων και τις ζωγραφιές μικρών παιδιών που υπήρχαν στο χώρο, αλλά και από τα τρόφιμα που διανέμονταν σε κάθε εργάτη για να μπορέσει να επιβιώσει κατά τη διάρκεια της απεργίας. Από αυτή την άποψη η οργάνωση της εργατικής αλληλεγγύης σε επίπεδο εργοστασίου είναι εξαιρετική, επιτρέποντας αυτός ο αγώνας να συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμη.
36η ημέρα απεργίας – 51 απολύσεις
Η Απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία – και όχι στη Χαλυβουργική, όπως πολλοί μπερδεύουν – ξεκίνησε στις 31-10-11, έχοντας ως στόχο να αποτρέψει την εκ περιτροπής εργασία, τις μειώσεις μισθών πάνω από 30%, τα διήμερα και τριήμερα εργασίας και τις απολύσεις. Οι απολύσεις αυτή τη στιγμή είναι 51 (50 εργαζόμενοι και ένας “σεκιουριτάς” όπως μας είπαν), ενώ στόχος της εργοδοσίας είναι να προχωρήσει σε πολύ περισσότερες αν δε δεχθούν τις μειώσεις μισθών μέσω της εκ περιτροπής εργασίας. Όπως μας εξήγησαν, αν περάσει αυτό οι εργάτες θα αμείβονται με 92 εώς 120 ευρώ την εβδομάδα, σε μία επιχείρηση που αποτελεί τμήμα ενός σημαντικού κλάδου της βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα!!! Η εργοδοσία (Μάνεσης) σε όλο αυτό το διάστημα παραμένει αμείλικτη και αδίστακτη, αφού όχι μόνο έχει προχωρήσει σε περαιτέρω απολύσεις από την αρχή της απεργίας, αλλά καθημερινά συκοφαντεί τον αγώνα των απεργών. Μετέφερε άμεσα το λογιστήριο της εταιρείας σε άλλο σημείο ώστε να μην έχουν πρόσβαση οι εργαζόμενοι, ενώ κυκλοφόρησε ένα κατάπτυστο κείμενο (δείτε το εδώ κι εδώ) όπου κατηγορεί το σωματείο για διάφορα απίθανα πράγματα. Η αμείλικτη αυτή στάση της, όπως αναφέρθηκε, εξηγείται από το γεγονός ότι το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων στην Ελληνική Χαλυβουργία έχει τη στήριξη των βιομηχάνων και στην ουσία αποτελεί προπομπό για τις επιθέσεις στο εργατικό κίνημα στο σύνολο της βιομηχανίας. Οι μισθοί 500 Ευρώ είναι ο στόχος όχι μόνο στην Ελληνική Χαλυβουργία αλλά για όλες τις βιομηχανίες και γι’ αυτό πρέπει όλοι να δούμε αυτόν τον αγώνα ως δικό μας, γιατί διαφορετικά αυτό είναι το μέλλον που επιφυλάσσεται σε όλους τους εργαζόμενους.
“Δεν υπάρχει κανένας μας που να μην έχει τραυματιστεί”
Οι απεργοί μας περιέγραψαν μία πραγματικότητα στην οποία τα εργατικά ατυχήματα είναι καθημερινότητα. Συγκεκριμένα, κάθε εργάτης έχει ν’ αναφέρει κάποιο περιστατικό ατυχήματος, από απλά εγκαύματα, κομμένα δάχτυλα έως και δίμηνη νοσηλεία σε κατάσταση αφασίας. Αυτό ήταν μάλιστα ορατό σε όλους μας δια γυμνού οφθαλμού… Πέρσι μάλιστα, ένας εργάτης πέθανε όταν καυτός χάλυβας έπεσε πάνω του. Η αντιμετώπιση της εργοδοσίας στο εργατικό δυστύχημα ήταν να δώσει στη γυναίκα του νεκρού μία αποζημίωση που δεν ξεπερνούσε τα 26 ημερομίσθια. (όσες ακριβώς ήταν και οι μέρες που νοσηλευόταν στην εντατική!!!). Η “ανθρώπινη” αντιμετώπιση του βιομήχανου Μάνεση,σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα,ήταν η εξής: ”Μα καλά, δεν μπορώ να καταλάβω πώς όλα τα ατυχήματα τα παθαίνετε εδώ, κι όχι στο σπίτι σας”. -”Στο σπίτι μας χαϊδεύουμε τις γυναίκες μας, εδώ τα σίδερα”, ήταν η απάντηση των εργατών.
Στεκόμαστε στο πλευρό των απεργών χαλυβουργών μέχρι τη νίκη
Ως αντιπροσωπεία της Λαϊκής συνέλευσης Φιλ/φειας – Χαλκηδόνας, αντιλαμβανόμενοι την κρίσιμη φάση στην οποία έχει μπει ο αγώνας τους τους δηλώσαμε τη διαθεσιμότητά μας να βοηθήσουμε σε ότι χρειαστεί: από παρουσία στο χώρο για βοήθεια στην περιφρούρηση, μέχρι μάζεμα νέας οικονομικής ενίσχυσης για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές πιέσεις. Οι εργάτες Χαλυβουργίας μας ευχαρίστησαν για τη στήριξή μας, εξηγώντας μας ότι είναι και αυτοί μαζί μας για ότι χρειαστούμε. Μας ξανατόνισαν τη σημασία της αλληλεγγύης ώστε να μπορούν να στέκονται όρθιοι και ότι αυτός ο αγώνας δεν είναι μόνο δικός τους αλλά και δικός μας.
Τέλος, επειδή οι περισσότεροι από αυτούς έχουν μικρά παιδιά, που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα κατά την περίοδο της απεργίας, μας ζήτησαν να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε συλλέγοντας είδη για παιδιά: από μάζεμα τροφίμων, μέχρι σχολικά είδη, παιχνίδια, και ότι άλλο μπορεί να αφορά παιδιά. Τους δεσμευτήκαμε ότι θα μαζέψουμε όση περισσότερη βοήθεια μπορούμε και θα τους επισκεφτούμε σύντομα. Τους ζητήσαμε μάλιστα να έρθουν στη Λαϊκή συνέλευση Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και να μας ενημερώσουν όλους και όλες για την πορεία του αγώνα τους, κάτι που μας άφησαν ανοιχτό αν τους ενημερώσουμε εγκαίρως.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
”Είμαστε-και θα είμαστε-ζωντανοί χάρη σε σας”!
