Των εργατών, του λαού η Αλληλεγγύη
Ποιος είπε πως ο Κόσμος είναι λίγος;
Πως έχασε καρδιά, ψυχή, το φώς;
Πως κρύφτηκε να μην τον δει η Ήλιος
Και ξέχασε ένα όνειρο κρυφό;
Χτυπά η καρδιά του στα στενά στην παραλία
που ο Εργάτης αγρυπνά εκεί ΣΚΟΠΟΣ.
Φυλάει αρματωμένος Θερμοπύλες
Στους νέους καιρούς, οι Τρόικες ο ΕΧΘΡΟΣ
Συντροφευμένοι, το δόρυ! Αλληλεγγύη.
Φτάνουν σαν Πόλεις, στέκονται εμπρός
Ματώνουν, και στηρίζουν την ευθύνη
Είναι πολλοί! Είναι ο ίδιος ο Λαός
Αυτός Λευτερωτής και ζωοδότης
Ηρώων ανωνύμων κι επικών
Ανδρών επιφανών, όπου γης Τάφος
Χτυπούν νταούλια για τη Νίκη Διεθνώς.
Το έγραψε
Σταύρος Δικαίου Φονικάκος Εργάτης Χαλυβουργίας Ελλάδος
Ακρόπολη, 27-11-2011 ώρα 10.00
